Σαββατόβραδο, μπυρίτσες και πάρτυ στο μουσείο

«Τι θα κάνεις το Σάββατο το βράδυ;» «Έχω ήδη βγάλει εισιτήριο για 7 μουσεία!». Αυτός ο καθόλου πειστικός διάλογος είναι πέρα για πέρα αληθινός και αναφέρεται στην πρώτη «νύχτα των μουσείων» που διοργανώθηκε το περασμένο Σάββατο 1 Μαρτίου, στη μικρή μας κωμόπολη. Σε αυτόν τον περίεργο πυρετό το Σαββατόβραδο συμμετείχαν 7 μουσεία του κέντρου τα οποία κράτησαν ανοιχτές τις αίθουσές τους στο κοινό από τις 7 το βράδυ μέχρι τα μεσάνυχτα ή τη μία το πρωί και φιλοξένησαν (τα περισσότερα) και πολλές εκδηλώσεις για να προσελκύσουν επισκέπτες.

Ξεκινήσαμε από το μουσείο της πόλης στην λεγόμενη «Μεγάλη Πλατεία» κατά τις 4 το απόγευμα. Όχι για να το επισκεφτούμε -το είχαμε δει πρόσφατα και επιπλέον ήταν το μόνο που δεν είχε καμμια εκδήλωση- αλλά για να βγάλουμε εισιτήρια (13 ευρώ στα οποία περιλαμβανόταν και δωρεάν μετακίνηση με μετρό, λεωφορείο, και τραμ). Μετά περάσαμε μια ωρίτσα χαζεύοντας στο βιβλιοπωλείο του κέντρου καλών τεχνών Μποζάρ και λίγο πριν τις 7 ήμασταν στο μπαρ του μουσείου κόμικ (φωτό επάνω) όπου ένας τυπος έπαιζε πιάνο ειδικά για την περίσταση.

Στις αίθουσες που δεν άργησαν να γεμίσουν είχε κι άλλα. Ανάμεσα από ΤενΤεν, Λούκι Λουκ και Στρουμφ, ένας πολύ περίεργος τύπος έπαιζε βιολί και σιγοτραγουδούσε (φωτό επάνω), άλλος σου έφτιαχνε καρικατούρα, ενώ σε διπλανό χώρο, επισκέπτες μπορούσαν να υποβληθούν σε κόμικ ψυχογράφημα και να ανακαλύψουν σε ποιον ήρωα ταιριάζουν (φωτό κάτω). Έξω από το μουσείο, νεαροί καλλιτέχνες, έφτιαχναν γκραφίτι επάνω σε μεγάλες επιφάνειες από χαρτί.

Επόμενος σταθμός ήταν το μουσείο της Εθνικής τράπεζας του Βελγίου. Εκεί η κατάσταση ήταν κάπως πιο σοβαρή και συμβατική. Μια μικρή ορχήστρα έπαιζε μουσική του στυλ μπαρ ξενοδοχείου για στελέχη, νεαροί σχεδιαστές μόδας παρουσίαζαν μοντέλα με ρούχα εμπνευσμένα από τα χρήματα (αυτό θα πει ειλικρίνεια…), ένας τύπος σου χτυπούσε επί τόπου και με τον παραδοσιακό τρόπο ένα αντίγραφο ρωμαϊκού νομίσματος κι ένας άλλος σου έδινε να κάνεις ένα ψυχολογικό τεστ για να ανακαλύψεις μόνος σου τη σχέση σου με το χρήμα (καμμία έκπληξη εδώ).

Δε μείναμε πολύ στα χρήματα γιατί ανυπομονούσαμε να πάμε σε ένα μουσείο στο οποίο δεν είχε τύχει να ξαναβρεθούμε. Πολύς κόσμος είχε ακριβώς την ίδια ιδέα. Το μουσείο μουσικών οργάνων είχε απ έξω τη μεγαλύτερη ουρά της βραδιάς. Χρειάστηκαν τουλάχιστον 20 λεπτά αναμονής για να περάσουμε το κατώφλι κι άλλα τόσα για να δώσουμε μπουφάν και να πάρουμε σειρά για το ασανσέρ που σε οδηγεί στον τελευταίο όροφο του πανέμορφου κτιρίου. Εκεί υπήρχε φαγητό, ποτό, ντι τζέι και μια σούπερ πανοραμική θέα της μικρής μας κωμόπολης. Μετά από μερικές μπυρίτσες, ξαναγυρίσαμε στο ισόγειο όπου μια μπάντα σκαρφαλωμένη και δεμένη ψηλά στις κολώνες (φωτό πάνω) έπαιζε γρήγορη βαλκανική μουσική.

Η ώρα είχε ήταν ήδη περασμένες 11. Ίσα-ίσα προλαβαίναμε τις αναστηλωμένες υπόγειες στοές του αρχαιολογικού χώρου Κούντεμπεργκ καλοδιατηρημένο δείγμα της παλιάς πόλης και των στενών δρόμων της που βρίσκονται κυριολεκτικά κάτω από το παλάτι (φωτό πάνω), αλλά και το μουσείο Μπελβί με πλούσια δείγματα της ιστορίας του Βελγίου (χαρακτηριστική αφίσα κάτω). Και στα δύο σε περίμεναν στην είσοδο πάγκοι με μπύρες τις οποίες έπαιρνες και μαζί σου στις αίθουσες! Στα δε υπόγεια είχε πάρτυ με ντι τζέι και προβολές ταινιών μικρού μήκους νεαρών Βέλγων σκηνοθετών.

Η βραδιά έκλεισε με μερικές μπυρίτσες ακόμα στο μπαρ Νταντά το οποίο μπορεί μεν να έχει αλλάξει οδό, παραμένει όμως το ίδιο φιλικό και ζεστό. Τελικός απολογισμός: Τεράστια επιτυχία ως διοργάνωση, τα εισιτήρια εξαντλήθηκαν λίγες ώρες πριν ανοίξουν οι πόρτες, πολύ καλές εκδηλώσεις για κάθε γούστο, και πάρα πολύ νέοι επισκέπτες σε μια εκδήλωση που αναμένεται να φέρει νέο κόσμο αλλά και νέα διάθεση στα μουσεία.