Στη Βιέννη, λέει, πρέπει να πας να πιεις έναν καφέ σε ένα από τα πολλά παραδοσιακά καφεζαχαροπλαστεία. Η πόλη φημίζεται γι αυτό. Και οι τουρίστες που συρρέουν στις γιορτές κάνουν ουρές απ’ έξω για να βρουν τραπέζι. Κάναμε ένα πέρασμα από Βιέννη καθ’ οδόν προς τη μικρή μας κωμόπολη, λίγο μετά την πρωτοχρονιά. Και είχαμε την ατυχή ιδέα να δοκιμάσουμε το καφεζαχαροπλαστείο Diglas (από το 1875) που ήταν το πρώτο που βρέθηκε μπροστά μας περπατώντας στο ιστορικό κέντρο.
Καταλάβαμε το λάθος μας πολύ γρήγορα – και μαζί πολύ αργά για να το διορθώσουμε. Τρεις τέσσερις σερβιτόροι συνωστίζονταν μπροστά στην πόρτα και έκαναν μπαλάκι υποψήφιους πελάτες που έψαχναν τραπέζι. Μας οδήγησαν σε ένα ασφυκτικά στριμωγμένο (αν όχι σφηνωμένο) ανάμεσα στην πόρτα και σε άλλες παρέες. Ένας από τους σερβιτόρους μας κοίταξε με ύφος και δείχνοντας ξεκάθαρα πως δεν εγκρίνει το παρουσιαστικό μας, μάς πέταξε κάτι τριμμένους καταλόγους για να διαλέξουμε.
Ο καφές ήταν πάνω κάτω ένα νεροπότηρο (επάνω) με λίγο καφέ και πάρα πολύ γάλα κι επιπλέον πρόσθετη γεύση που διάλεγες (και πλήρωνες). Τα δύσκολα όμως ήταν στο γλυκό. Για να το παραγγείλεις έπρεπε να πας σε μια βιτρίνα. Εκεί μια κοπέλα είχε πιάσει κουβέντα με έναν φίλο της. Έπρεπε να περιμένουμε. Κοιτάξαμε τα γλυκά. Μας κοίταξαν κι αυτά. Δεν είπαμε πολλά. Αυτά ιδίως δεν είπαν τίποτα καθώς δεν υπήρχε ούτε μια ταμπέλα που να λέει τι ήταν το καθένα. Προσπαθήσαμε να παραγγείλουμε αλλά όποιον και να κοιτάξαμε του μαγαζιού έστρεψε με σεμνότητα τα μάτια του αλλού και μας αγνόησε.
Τελικά με χίλια ζόρια και σχεδόν παρακαλώντας καταφέραμε να δείξουμε σε έναν τύπο ποια γλυκά θέλαμε, στην τύχη βέβαια. Γυρίσαμε στο τραπέζι μας και περάσαμε την ώρα της αναμονής ακούγοντας ελληνικά από τις γύρω παρέες και παρατηρώντας το μαγαζί. Τα γλυκά ήρθαν και ήταν μάπα. Τεράστια και άνοστα με μόνη γεύση τη ζάχαρη. Αν έχεις κάνει το γκραν σλαμ στη Θεσσαλονίκη, με Αγαπητό, Χατζηφωτίου, Τερκενλή στο κέντρο, και Ξάιδο στην Τούμπα (δε χρειάζεται να προσθέσω και τα σιροπιαστά του Χατζή), ξέρεις πώς πρέπει να είναι το γλυκό. Αφήσαμε το μεγαλύτερο μέρος και φύγαμε. Στην πληρωμή (τσουχτερά) ο σερβιτόρος κράτησε μόνος του και κάτι από τα ρέστα στρογγυλεύοντας το ποσό. Όμορφα και ευρωπαϊκά.
Βγήκαμε έξω στην ακόμα χριστουγεννιάτικη Βιέννη (επάνω). Έκανε κρύο και ο κόσμος περπατούσε γρήγορα για να ζεσταθεί. Τα καφέ ήταν γεμάτα με πελάτες και σακούλες με ψώνια. Ακόμα και το Diglas. Πήραμε το αμάξι και την κοπανήσαμε. Την επόμενη φορά θα ξέρουμε καλύτερα.
Tribes 
Να οργανώσουμε καμιά εκδρομούλα προς τα εκεί όλη η καλή παρέα. Νομίζω ότι Θα περάσουμε σκέτη τρέλα. Ειδικά όταν θα αρχίσουμε να παίζουμε το παιχνίδι «ποιός θα πετάξει πιο ψηλά το γλυκό»!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δε λέω μπορεί στο παρελθόν το Diglas να ήταν θεσμός και ο ορισμός του βιεννέζικού ζαχαροπλαστείου. Σήμερα, όμως, κι εμένα μου φάνηκε ένα πανάκριβο φαστ φουντ καφέ, με χορτασμένους από φήμη και ευρώ ιδιοκτήτες, οι οποίοι δε δίνουν καμία σημασία στον πελάτη. Οι τηλεοράσεις πλάσμα σε απόλυτη παραφωνία με το υπόλοιπο βιεννέζικο ντεκόρ έδειχναν στιγμιότυπα από αγώνες σκι!!! Παμπάκι και πάλι παμπάκι, τεράστιος χορταστικός, φθηνός καφές, μοκέτα ποτισμένη με μπύρα, πάντα μια φιλική κουβέντα από τον τύπο πίσω από το μπαρ, ποδόσφαιρο και καθόλου ύφος.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
εμ, δεν ρώταγες?
έπρεπε να πας στο Demel: συμπαθέστατο προσωπικό, γλυκά με ταμπαλάκια, αλλά αν χρειάζεσαι εξηγήσεις, σου τις δίνουν με χαρά, πολύ ωραία ατμόσφαιρα. Το κακό είναι η πολυκοσμία, αλλά οκ, αντέχεται (και αποζημιώνεσαι από το τέλειο γλυκό).
Και το Central είναι ωραίο, αλλά όχι μόνο ζαχαροπλαστείο, είναι σαν brasserie.
όσο για τον καφέ, αν καταλαβαίνω καλά από τη φωτογραφία, είναι late macchiato, αλά γερμανικά όμως, όχι όπως τον κάνουν στην Ιταλία. Στους γερμανόφωνους αρέσει πολύ (είναι λίγο σαν το δικό μας lait russe), δεν κατάλαβα γιατί.
Δεν ζήταγες κι εσύ ένα καπουτσίνο βρε αδερφέ!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
@ Treble
Ναι ναι τα παλιά καλά παιχνίδια. Σημάδι με «κουτάλι-καταπέλτη» κλπ
@ El pibe
Ακριβώς! Το μακντόναλντ του βιενέζικου καφεζαχαροπλαστείου. Και κυρίως, μάπα γλυκά. Δεν υπάρχει τίποτα σαν το παλιό καλό παμπ…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Κροτ, μερσί για τις πληροφορίες. Θα τα τσεκάρουμε τα δύο μέρη που προτείνεις, την επόμενη φορά. Ο καφές ήταν όντως ένα τέτοιο ξέπλυμα με έντονη γεύση από γάλα, δεν μπόρεσα να βρω στον κατάλογο όμως τίποτα άλλο σε καφέ! Επί τη ευκαιρία έχεις ιδέα γιατί αυτό το πράγμα το λένε εδώ «ρωσικό γάλα»;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Γκούτεν Ταγκ, μάιν Χερ! Ώστε τόσο χάλια οι υπηρεσίες στα βιεννέζικα καφέ. Να σου συστήσω τότε (στην ελάχιστα πιθανή περίπτωση που δεν τον έχεις υπόψη σου), κάποιον που συμφωνεί μαζί σου. Τον συγγραφέα Τόμας Μπέρνχαρντ. Αυστριακός και γκρινιάρης. Αυτόν μου θύμισε η περιγραφή σου.
Και πάλι τις καλημέρες μου!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μόνο ακουστά τον έχω τον κύριο, αμίγκο. Αφού τον προτείνεις όμως θα σπεύσω να τον διαβάσω. Πολύ καλημέρα (και καλό ΠΣΚ) και από εδώ.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
μύθος ο καφές στας Βιέννας και πουλάνε και τη μούρη, σαν την Ιταλία και την Ελλάδα (φραπέ) δεν υπάρχει…
οποιοσδήποτε καφές αλά αλεμάνια, είναι ζουμί σκούρο σκοτεινό και «περίεργο».
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
αυτό το ρώσικο γάλα αποτελεί ένα άλυτο μυστήριο και για μένα χρόνια τώρα…
(παρεμπιπτόντως, αν σου αρέσουν τα κάστανα, να δοκιμάσεις στο Demel την τούρτα κάστανο, εμένα μου έμεινε αξέχαστη, σλουρπ!)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Και δεν είπατε τίποτα και για τα ανύπαρκτα σχεδόν, μπαρ της Βιέννης. Κρασοκαταστάσεις, μπύρες και χοντρομαμ, εκτός απ’ τα καφέ. Αν είσαι νέος εκεί, την έκατσες.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Εκτός από τον καφέ, απάτη και ο Δούναβης στη Βιέννη. Εν αντιθέσει στο μικρό και ταπεινό Λιντς της Αυστρίας ο Δούναβης είναι μεγαλόπρεπος.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δεν ξέρω αν το παρατηρήσατε, αλλά στους βιεννέζικους χριστουγεννιάτικους δρόμους συναντά κανείς ως επό το πλείστον ταλαιπωρημένους από το κρύο έλληνες και ιταλούς τουρίστες, παραφορτωμένους με σακούλες αγορών.
Οι ντόπιοι είναι λίγο ποιο έξυπνοι και την έχουν κάνει για τα χιονοδρομικά κέντρα.
Παιδιά, οι διακοπές στα συγκεκριμένα μέρη, τις συγκεκριμένες μέρες, είναι ένας ακόμα αστικός μας μύθος και τίποτα παραπάνω.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Όντως ο Δούναβης στη Βιέννη είναι «λίγος» και στην εξοχή θαυμάσιος. Έχει όμως και ωραία σημεία. Στη γέφυρα Ντελασαλ, πχ λέει. Στέλνω 2 φωτό, αν φτάσουν. Είναι αρκετά παλιότερες, από διαμονή εκεί. Όντως στη διαδρομή Linz – Crems, μιλούν οι θεοί του ποταμού.
Αυστρία είναι η περιοχή των λιμνών, Salzkammergut κλπ, με κορυφαίο βέβαια το Hallstatt. Απαραίτητο δικό σου αμάξι. Είναι η φθηνότερη χώρα της Ευρώπης, άμα έχεις λίγο εμπειρία. Για ταξίδι με μηχανή, ή ΙΧ είναι πιο φθηνή απ’ την Κρήτη.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σε ένα παραδοσιακό καφεζαχαροπλαστείο σαν αυτό που περιγράφεις, αλλά στο Τορίνο, δοκίμασα το πιο ακριβό κάστανο της ζωής μου: 3,75€ το ένα (ναι, το 1) μαρόν γκλασέ!
Αυτό θα έχει πλάκα: θα πάω στο ανακαινισμένο Ζόναρς για να σου πω ενδεικτικές τιμές. Ποιο γλυκό προτιμάτε παρακαλώ;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
@ Stratos
Σωστοοοός! Φραπεδούμπα ολέ!
@ Krotkaya
Τούρτα κάστανο; Χμμμμμμ, την επόμενη φορά θα πάω διαβασμένος.
@ Cirut
Τι να σου πω, κι εμένα έτσι μου φάνηκε, αλλά μόνο για λίγο κάτσαμε, να μην την αδικήσω. Αλλά και πάλι γιατί όχι; Χάλια ήταν…
@ El pibe
Ακριβώς. Και αν μιλάμε για μεγαλόπρεπο τοπίο σε ποτάμι, η Βουδαπέστη λίγο πιο πέρα είναι ασυναγώνιστη.
@ Canis
Καλώς ήρθες. Αυτό είναι μεγάλη αλήθεια. Ακούσαμε πολλές φορές ελληνικά γύρω μας. Και μας φάνηκε ότι είχε λίγο κόσμο στο δρόμο για την εποχή.
@ Cirut
Δεν πήγαμε σε αυτή τη γέφυρα και δυστυχώς οι φωτό δεν έφτασαν. Όμως αυτά που λες ακούγονται πολύ ωραία και μου φαίνεται ότι θα επιστρέψουμε για να τα δοκιμάσουμε, Ευχαριστώ για τις πληροφορίες.
@ Aka
Καλά από πού το είχαν φέρει το κάστανο;;; Το γλυκό που μου αρέσει είναι εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=TxhPplhJ7yo
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
καλη χρονια παιδια!
στη βιεννη πειγαινει ολος ο κοσμος τι περιμενεται τετοια εποχη σας προτεινω την αλλη φορα στην αυστρια να επισκεφτειτε το LIENZ κοντα στην ιταλια ( ειναι η πολη της γυναικας μου )αναμεσα σε δυο ποταμια στο κεντρο των αλπεων δυο χιονοδρομικα μεγαλα κεντρα πανεμορφη πολη παντα ηλιος αλλα κρυο ομορφα εστιατορια ωραια καφε μπαρακια πολυ καλες τιμες καλα και καθαρα ξενοδοχεια http://www.lienz.com και προς θεου οχι βιεννη τετοια εποχη
Κωστας απο χαλκιδικη
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλή χρονιά Κώστα. Στην επόμενη κάθοδο θα μείνουμε εκεί – φαίνεται πολύ όμορφο μέρος (αν και στη Χαλκιδική δεν πρέπει να έχεις κανένα παράπονο)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Thanks for this article. I’d also like to say that it can often be hard if you find yourself in school and merely starting out to create a long credit standing. There are many pupils who are simply just trying to endure and have an extended or good credit history can be a difficult factor to have.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!