Το παιχνίδι με τα ποιήματα – «Μαλλιά σγουρά»


Οι «τρεις ευχές» έκαναν την πάσα σε αυτή την ποιητική «πυραμίδα». Ζητούμενο: ένα αγαπημένο ποίημα το οποίο να έχει κάτι από αγωνιστικότητα και αισιοδοξία. Το παρόν (β)λόγιο ανταποκρίνεται με ενθουσιασμό στην πρόσκληση και προτείνει τους παρακάτω στίχους με έξτρα δώρο το τραγουδάκι (το οποίο τσίμπησα από το Indymedia). Σύμφωνα με το kithara.gr το έγραψε το 1946 ο Κώστας Κιούσης (στιχουργός και του «δυο πράσινα μάτια»). Δεν μπόρεσα να το διασταυρώσω. Ξέρω όμως μια παλιά καπετάνισσα του ΕΛΑΣ που το ακούει και σήμερα και συγκινείται.

Μαλλιά σγουρά, μαλλιά κοράκου χρώμα
που ανέμιζε ο αγέρας στα ζερβά
σας αγαπούσα πάντοτε και τώρα
η δόλια μου καρδιά στενάζει και πονά.

Πάει καιρός που έβγαινες στους δρόμους
τη σκούφια φόραγες λεβέντικα στραβά
και τα μαλλιά χυτά πάνω στους ώμους
τ’ ανέμιζε ο αγέρας στα ζερβά.

Θά ‘ρθουν καιροί, καιροί ευτυχισμένοι
σκλάβοι δε θα ‘ναι τότε οι λαοί
θα ζούμε τότε πια αδελφωμένοι
σε μια ελεύθερη ειρηνική ζωή.

Εγώ Άη-Στράτη δε φοβάμαι
είναι κι αυτή μια Ελληνική γωνιά
τα μαύρα τα μαλλιά μας κι αν ασπρίσαν
δε μας τρομάζει η βαρυχειμωνιά.

Η πάσα πάει τώρα στον Indictos, τη Φαίη, την Krotkaya, τη Ριτς, και τη Locandiera.

19 σκέψεις σχετικά με το “Το παιχνίδι με τα ποιήματα – «Μαλλιά σγουρά»

  1. Exiled 6 Φεβρουαρίου 2008 / 9:43 πμ

    Πολύ όμορφο. Η μουσική τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει… 🙂

    Μου αρέσει!

  2. chumba 6 Φεβρουαρίου 2008 / 10:25 πμ

    @ Indictos
    Απλώς παραθέτεις ένα αγαπημένο σου ποίημα (εύκολο) το οποίο να φέρνει κάπως σε αγωνιστικότητα και αισιοδοξία (δύσκολο). Έτσι το κατάλαβα. Δεδομένου όμως πως τα περισσότερα ποιήματα που μου αρέσουν είναι κατάμαυρα και ελάχιστα αγωνιστικά, η αναζήτηση πήρε λίγο χρόνο.

    @ Exiled
    Ναι, σα να την έχουμε ξανακούσει κάπου ε; 🙂

    Μου αρέσει!

  3. theorema 6 Φεβρουαρίου 2008 / 11:29 πμ

    Τα αντάρτικα τραγούδια έχουν κάτι το πολύ συγκινητικά επικό. Το δικό σου δεν το είχα ακούσει αλλά μου φαίνεται πράγματι ικανό να κάνει τις καπετάνισσες να δακρύζουν.
    Είδα τα μαλλιά του ν’ ανεμίζουν και το βλέμμα της να τον χαϊδεύει καθώς έφευγε.
    Πολύ ωραίο! Γεμάτο ελπίδα και συναίσθημα.

    Μου αρέσει!

  4. chumba 7 Φεβρουαρίου 2008 / 1:18 πμ

    Κάπως έτσι Theorema. Η συγκεκριμένη πρώην καπετάνισσα δεν παντρεύτηκε ποτέ και είναι μέχρι σήμερα μόνη της – άντε στην καλύτερη με τ ανήψια της, το καλοκαίρι. Ο φίλος της, κι αυτός στον ΕΛΑΣ, χάθηκε κάπου στον Ταΰγετο.

    Μου αρέσει!

  5. Lamprini 7 Φεβρουαρίου 2008 / 12:12 μμ

    Ευχαριστώ σας και ομολογω συγκίνηση- ζητώ όμως λίγο χρόνο παραπάνω, με την άδειά σας, για να σας περιποιηθώ εφέντημ!

    Μου αρέσει!

  6. Кроткая 7 Φεβρουαρίου 2008 / 1:08 μμ

    διάλαξες το αγαπημένο μου του είδους.
    μπορώ να ανεβάσω το ίδιο? 🙂

    (θα το ψάξω, θα το ψάξω και θα σου πω. μπορεί να είναι και ξενόγλωσσο, έτσι?)

    Μου αρέσει!

  7. Кроткая 7 Φεβρουαρίου 2008 / 1:09 μμ

    α και πώς μπορώ να το κλέψω το τραγούδι?

    Μου αρέσει!

  8. chumba 7 Φεβρουαρίου 2008 / 2:04 μμ

    @ Lamprini
    Όλος ο χρόνος δικός σας κυρία μου, το καλό πράγμα αργεί να γίνει.

    @ Krot
    Αν του κάνεις και μια μετάφραση … 🙂
    Για το κομμάτι κάνε δεξί κλικ εδώ.

    Μου αρέσει!

  9. Кроткая 7 Φεβρουαρίου 2008 / 3:18 μμ

    ok chef!
    και μερσί μποκού μποκού για το άσμα!!

    Μου αρέσει!

  10. Speculoos 7 Φεβρουαρίου 2008 / 9:16 μμ

    Με την ποίηση δεν είχα ποτέ καλή σχέση, οπότε δε θα σταθώ στην όποια λογοτεχνική αξία του αντάρτικου τραγουδιού. Όμως στέκομαι και σχολιάζω καθώς στα αντάρτικα τραγούδια (αν και κυρίως της περιόδου του εμφυλίου)έχω (σχεδόν γονιδιακή!) αδυναμία (ακολουθεί αποκάλυψη ευαίσθητου προσωπικού δεδομένου: το πρώτο τραγούδι που κατάφερα να ψελλίσω σαν νήπιο, δεν ήταν το «Η καλή μας αγελάδα» αλλά το «Μαύρα κοράκια» :D).

    To «Mαλλιά σγουρά» είναι μέσα στα 3-4 αγαπημένα μου ελληνόφωνα αντάρτικα (μαζί με τα κοράκια και το πέσατε θύματα). Η σύνθεση (όπως στην πλειονότητα των τραγουδιών αυτών) είναι σοβιετικής προέλευσης. Εδώ έχουμε να κάνουμε με τον Vasily Solovyov-Sedoi (В.Соловьев-Седой) ο οποίος έχει γράψει το διάσημο «Moscow Nights». Αυτό το κομμάτι δανείστηκαν οι Κατσιμιχαίοι για να ντύσουν ένα μέρος του τραγουδιού «Τρύπιες σημαίες» (δε θυμάμαι αν αναφέρεται στο cd). Όμως δεν έχω καταφέρει να βρω την αυθεντική εκτέλεση των σγουρών μαλλιών…Όποια βοήθεια δεκτή!

    Μου αρέσει!

      • chumba 25 Αυγούστου 2009 / 12:23 μμ

        Ωραίο κομμάτι και αυτό αλλά δε μου θυμίζει καθόλου το «Μαλλιά σγουρά». Σίγουρα είναι το ίδιο;

        Μου αρέσει!

      • savor21 25 Αυγούστου 2009 / 1:10 μμ

        Αυτό είναι, απλά είναι αγνώριστο. Από τη μία είναι τελείως διαφορετική η ενορχήστρωση και η εκτέλεση (στρατιωτική μπάντα και χορωδία γαρ), ενω από την άλλη έχει αφαιρεθεί το ρεφρέν με το κάλεσμα στους στρατιώτες.

        Μου αρέσει!

      • chumba 31 Αυγούστου 2009 / 10:11 πμ

        Πράγματι αγνώριστο – ευχαριστώ πολύ για τις πληροφορίες

        Μου αρέσει!

  11. chumba 8 Φεβρουαρίου 2008 / 1:26 πμ

    @ Krot
    Ψάξε στο ιντιμίντια, έχει κι άλλα πολλά και καλά (ιδίως στις λεγόμενες «ψυχοαποικίες»).

    @ Speculoos
    Ήσουν σίγουρα εντυπωσιακό βρέφος! Το όνομα του συνθέτη το είχα βρει στο kithara.gr αλλά το γκούγκλισα και δε βρήκα τίποτα, κι επειδή δεν ήμουν σίγουρος δεν το έβαλα. Μερσί για την πληροφορία. Για να βρούμε την αυθεντική εκτέλεση θα χρειαστούμε τουλάχιστον τον τίτλο του σοβιετικού κομματιού. Κανείς γνώστης;

    Μου αρέσει!

  12. chumba 26 Φεβρουαρίου 2008 / 9:21 πμ

    Να και ένα καθαρό κέρδος από τα παιχνίδια των (β)λογίων!

    Μου αρέσει!

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.