Θέμα: Το απωλεσθέν αντικείμενό σας (αριθμός φακέλου xxxxx, ημερομηνία xxxxx)
Ο φάκελός έκλεισε αυτόματα καθώς, μετά την παρέλευση 8 μηνών, το αντικείμενό σας δυστυχώς δεν έχει βρεθεί. Ως εκ τούτου βρισκόμαστε στη δυσάρεστη θέση να μη μπορούμε να ανταποκριθούμε θετικά στο αίτημά σας.
Υπογραφή: Ομάδα Ευρεθέντων Αντικειμένων
Υποσημείωση: Αυτό είναι ένα ηλεκτρονικό μήνυμα το οποίο δημιουργήθηκε αυτόματα και στάλθηκε από μια μηχανική διεύθυνση. Ως εκ τούτου σας παρακαλούμε να μην απαντήσετε χρησιμοποιώντας την επιλογή «απάντηση».
Αυτό το υπέροχο δείγμα βλακώδους γραφειοκρατικής γραφής το έλαβα χτες με e-mail. Ήταν από τους βελγικούς σιδηρόδρομους, οι οποίοι με ενημέρωναν πως τελικά δε βρέθηκε η φωτογραφική μηχανή που είχα ξεχάσει στο τραίνο Γάνδη-Βρυξέλλες εκείνο το απόγευμα του Ιουνίου. Αξίζει τον κόπο να δει κανείς το μήνυμα στις μικρές χαρακτηριστικές λεπτομέρειές του για να καταλάβουμε καλύτερα το «τέρας».
Ας πάρουμε για αρχή το θέμα: φαίνεται να είναι το «απωλεσθέν αντικείμενο», όμως δεν πρέπει να ξεγελιόμαστε. Το «τέρας» δεν ενδιαφέρεται για το «απωλεσθέν αντικείμενο». Ενδιαφέρεται βασικά για τον φάκελο. Δηλαδή τον φάκελο της υπόθεσης τον οποίο υποχρεώθηκε να ανοίξει όταν έλαβε την αίτησή μου στην οποία ζητούσα από τους βελγικούς σιδηρόδρομους να ψάξουν μήπως βρουν τη φωτογραφική μηχανή που ξέχασα στο τραίνο. Το «τέρας» λοιπόν με ενημερώνει πως ο φάκελος έκλεισε. Για αυτό ενδιαφέρεται, για το διαδικαστικό μέρος, αυτό είναι το σημαντικό γι αυτό και αναφέρει τον φάκελο πρώτο πρώτο. Το απωλεσθέν αντικείμενο είναι τόσο άνευ σημασίας που δεν κατονομάζεται καν, παραμένει έτσι ουδέτερα και απρόσωπα «το αντικείμενο».
Το τι μεσολάβησε από το άνοιγμα του φακέλου μέχρι το κλείσιμό του θα μείνει άγνωστο. Οι ενέργειες που θα έκαναν οι βελγικοί σιδηρόδρομοι μήπως και βρουν τη φωτογραφική μηχανή δεν αναφέρθηκαν ούτε στο πρώτο μήνυμα -στο οποίο φυσικά με πληροφορούσαν πως ο φάκελος άνοιξε- ούτε στο δεύτερο και τελευταίο. Είπαμε, το σημαντικό είναι ο φάκελος, η κατάστασή του, και το βραχύ πέρασμά του από αυτόν τον μάταιο κόσμο.
Το άλλο αξιοσημείωτο είναι η υπογραφή. Δεν υπογράφει κάποιος άνθρωπος με τον οποίο θα μπορούσες να επικοινωνήσεις, δεν αναγράφονται καν στοιχεία επικοινωνίας. Υπογράφει μια απρόσωπη «ομάδα». Προσοχή «ομάδα» και όχι «υπηρεσία». Κάτι το σύγχρονο χωρίς όμως να είναι υποχρεωτικά και χρήσιμο. Και όπως διδάσκουν οι σύγχρονες βίβλοι της αρλούμπας, τα εγχειρίδια του μάνατζμεντ, η ομάδα έχει θετική ονομασία. Δεν λέγεται λοιπόν «ομάδα απωλεσθέντων», αντιθέτως είναι η «ομάδα ευρεθέντων» αντικειμένων. Η ομάδα ευρεθέντων ενημερώνει πως … δεν βρήκε το αντικείμενο. Παράδοξο; Όχι βέβαια. Το «τέρας» οφείλει απλώς να έχει μια «ομάδα ευρεθέντων αντικειμένων» -έστω και στα χαρτιά- για τις δημοσιοσχετίστικες ανάγκες του. Δεν είναι απαραίτητο ούτε να ψάχνει ούτε να βρίσκει.
Τέλος, η υποσημείωση έρχεται να διαλύσει οποιαδήποτε αμφιβολία. Ουδείς άνθρωπος έγραψε ή έστειλε το μήνυμα. Πρόκειται για ένα τυποποιημένο κείμενο το οποίο δημιουργήθηκε και στάλθηκε αυτόματα από μια αυτοματοποιημένη ηλεκτρονική διεύθυνση μόλις δόθηκε το σήμα πως συμπληρώθηκαν οι 8 μήνες τους οποίους όρισαν οι βελγικοί σιδηρόδρομοι ως ικανό χρόνο ζωής του φακέλου. Το «τέρας» ανέθεσε σε μια μηχανή να ανοίξει φάκελο, να τον κλείσει μετά από 8 μήνες και να στείλει τα δύο αντίστοιχα μηνύματα. (Όπως κάποιοι προγραμματίζουν το κινητό τους να στέλνει ευχές στα γενέθλια των γνωστών τους.) Η προσειδοποίηση είναι σαφής: Μην επιχειρήσετε να μας απαντήσετε. Δε θα μπορέσετε.
Από τότε που αφήσαμε την μικρή μας κωμόπολη και ήρθαμε στη μικρή μας πόλη ακούω φίλους που διαμαρτύρονται για τη γραφειοκρατία, εδώ. Πολλές φορές έχουν δίκιο. Όμως το «τέρας» δεν έχει να κάνει με εθνικότητες, στερεότυπα, και ιδεοληψίες περί ενός δήθεν υπανάπτυκτου νότου και ενός δήθεν ανεπτυγμένου βορρά. Είναι το ίδιο απρόσωπο, ανίκανο, και ανόητο τόσο εδώ όσο και εκεί.
Tribes 