Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι αγοράζουν και πουλάνε ό,τι μπορείς να φανταστείς. Σκουριασμένα εργαλεία, ρούχα, παλιοί υπολογιστές, σερβίτσια, έπιπλα, περιοδικά περασμένων δεκαετιών, φωτιστικά, τρόφιμα, μπαχαρικά, όλα μαζί ανακατεμένα σε πάγκους και σε πολύχρωμα πανιά πάνω στο πεζοδρόμιο περιμένουν αγοραστή.
Το πρώτο Σαββατοκύριακο του Σεπτεμβρίου, η Λιλ στη βόρεια Γαλλία φιλοξενεί τη λεγόμενη braderie, ένα τεράστιο παζάρι στη διάρκεια του οποίου ο καθένας μπορεί να στήσει ένα πάγκο και να πουλήσει ό,τι του περισσεύει. Το μεγαλύτερο μέρος της πόλης έχει κλείσει για τα αυτοκίνητα. Υπολογίζεται ότι αν έβαζε κανείς όλους τους πάγκους σε μια σειρά το συνολικό μήκος θα ήταν δεκάδες χιλιόμετρα. Πήρα κάτι κηροπήγια φτιαγμένα από ανακυκλωμένα κουτάκια αναψυκτικών. Ένα ευρώ το καθένα. «Δήλωσα το εργαστήριό μου ως εταιρία και είναι νόμιμο, εγώ όμως θεωρούμαι παράνομος εδώ, χωρίς χαρτιά – το παράδοξο της Γαλλίας», λέει χαμογελώντας ο Σέρβος μικροπωλητής που ήρθε στη Λιλ για να αποφύγει τον στρατό.
Κάθε λίγα μέτρα ξεπροβάλλουν πρόχειρες καντίνες με λουκάνικα, μαλλί της γριάς (ή του παπού). Πιο δίπλα, ταβέρνες και εστιατόρια σερβίρουν αχνιστά μύδια και πατάτες τηγανητές, τοπική σπεσιαλιτέ πολύ περισσότερο τώρα που ξεκινά η εποχή των μυδιών. Γάλλοι και Φλαμανδοί (η Λιλ ιστορικά είναι φλαμανδική πόλη) πουλούν μπύρες και σφηνάκια λικέρ, άραβες τσάι με μέντα ή αναψυκτικά. Όλα χρειάζονται, οι ώρες είναι πολλές.
Η λαϊκή αγορά και το πανηγύρι κρατάνε από τις 3 το μεσημέρι του Σαββάτου μέχρι τα μεσάνυχτα της Κυριακής. Τότε οι πραμάτιες πρέπει να μαζευτούν, οι πάγκοι να κλείσουν και ό,τι δεν πρόλαβε να πουληθεί θα περιμένει μέχρι τον επόμενο Σεπτέμβρη.
Tribes 